Ο φώσφορος στην καλλιέργεια της ελιάς είναι συστατικό ενώσεων υψηλής ενέργειας όπως ATP,ADP και AMP. Επίσης είναι συστατικό των νουκλεικών οξέων, της φυτίνης και των φωσφολιπιδίων.  Επηρεάζει την αύξηση των ριζών και επιταγχύνει την ωριμότητα του φυτού και παίρνει μέρος και σε άλλες πολλές βιοχημικές αντιδράσεις.Λόγω του εκτεταμένου ριζικού συστήματος της ελιάς το δένδρο μπορεί να λάβει αρκέτες ποσότητες φωσφόρου.

Περιπτώσεις που εφαρμόζεται η φωσφορική λίπανση

α) Σε φτωχά εδάφη και αβαθή.

β) Σε ελαιώνες που έχουν υποστεί επίχρόνια υψηλές ποσότητες λιπάνσεων με Ν(άζωτο).

γ) Σε εδάφη με χαμηλό ph .

Σε ξηρικές περιοχές δε συνιστάται λίπανση με φώσφορο σε περίπτωση που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση των δένδρων χορηγείται υπερφωσφορικό (0-20-0) στο 1/3 της δόσης του χορηγούμενου αζώτου.Σε περίπτωση τροφοπενίας P χορηγούνται 200-250 kg/δένδρο>15 ετών (0-20-0).Σε δένδρα με ηλικία 2-15 ετών χορηγείται 0,5 kg /έτος ηλικίας.Σε ξηρικούς ελαιώνες ανάλογα το ποσοστό των βροχοπτώσεων κάθε περιοχής ο φώσφορος χορηγείται από νωρίς το Χειμώνα μέχρι τέλη Χειμώνα. Σε αρδευομένους ελαιώνες χορηγείται τέλη Χειμώνα με ενσωμάτωση στο έδαφος.

Τροφοπενία φώσφορου στην καλλιέργεια της ελιάς

Όταν η ελιά δε διαθέτει επαρκή ποσότητα φωσφόρου ώστε να ολοκληρώσει όλες τις λειτουργίες τα φύλλα της αποκτούν ερυθρή απόχρωση και εμφανίζεται μια ακανόνιστη χλώρωση στη περιφέρεια των φύλλων και επεκτείνεται προς τη βάση τους. Τέλος εμφανίζονται νεκρώσεις στη κορυφή και στη περιφέρεια των φύλλων και περιορίζεται σημαντικά η βλάστηση.

Τέλος αν θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με την λίπανση στη ελιά μπορείτε να κατεβάσετε τον μικρό οδηγό λίπανσης της ελιάς πατώντας εδω:   Οδηγός λίπανσης ελιάς